Pawilon 21 - Ptaki drapieżne
PODNIEBNI ŁOWCY
Wszystkie gatunki ptaków drapieżnych prezentowane w Nowym ZOO, w warunkach naturalnych są zagrożone z powodu polowań i na skutek utraty naturalnych siedlisk, dlatego też podlegają ochronie.
BIELIK OLBRZYMI



Haliaeetus pelagicus
- zwany również orłanem kamczackim,
- największy bielik spośród całej rodziny, rozpiętość skrzydeł dochodzi do 2,8 metrów,
- zamieszkuje półwysep Kamczacki oraz wybrzeże morza Ochockiego,
- związany ściśle z środowiskiem wodnym, w jego diecie występują głównie
ryby, poluje także na ptaki wodne, a podczas zimy odżywia się padliną,
- samica jest większa od samca,
- gniazdo użytkowane przez wiele lat, jest systematycznie rozbudowywane,
- gatunek zagrożony wyginięciem.
BIELIK



Haliaeetus albicilla
- największy ptak drapieżny północnej Europy,
- zwany również birkutem,
- swoją nazwę zawdzięcza biało upierzonemu ogonowi,
- odżywia się głównie rybami, nie gardzi padliną.
KONDOR WIELKI


Vultur gryphus
- największy lądowy ptak latający,
- jego skrzydła osiągają 3 metry rozpiętości,
- w naturze zamieszkuje Andy, lata powyżej 5 tysięcy m n.p.m.,
- samca łatwo odróżnić od samicy po dużym grzebieniu na głowie,
- żywi się głównie padliną.
ORZEŁ STEPOWY

Aquila nipalensis
- jego podstawowym pożywieniem są susły,
- w wyniku zagospodarowania terenów stepowych i chemicznego niszczenia populacji susłów, gatunek zagrożony wyginięciem.
KARAKARA FALKLANDZKA

Phalcoboenus australis
- należy do rodziny sokołowatych,
- bardzo inteligentny ptak drapieżny,
- doskonale rozróżnia kolory (znacznie lepiej niż ssaki), zdarza się, że porywa rzeczy czerwonej barwy.
MYSZOŁÓW WSCHODNI
Buteo buteo vulpinus
- mniejszy od zwyczajnego,
- odżywia się przede wszystkim gryzoniami.
TRZMIELOJAD
Pernis apivorus
- odżywia się głównie owadami –żądłówkami (trzmiele, osy, pszczoły) i ich larwami.
- na głowie w odróżnieniu od innych ptaków drapieżnych ma pełno sztywnych piór, które przylegają blisko do siebie i chronią przed ukąszeniem owadów.
SOWY
W naszym ZOO można oglądać prawie wszystkie gatunki krajowych sów.
SOWY, Strigiformes
- latają bezszelestnie, dzięki specyficznym piórom podobnym do puchu i zaokrąglonym skrzydłom,
- u większości sów występuje tzw. szlara – którą tworzą krótkie i sztywne pióra talerzowo ułożone wokół dzioba i oczu,
- szlara służy do skupienia fal akustycznych,
- kąt widzenia – do 270 o,
- po wypluwkach (ich rozmiarach i kształcie) można rozpoznać jaki
gatunek sowy zamieszkuje dane terytorium. Wypluwki to zlepek
niestrawionych części pokarmu (sierść, kości) wydalany ruchami
wymiotnymi.
PUCHACZ

Bubo bubo
- bardzo silny, nocny drapieżnik,
- jest w stanie chwytać zwierzęta do wielkości małej sarny,
- znany również z tego, że chwyta inne sowy oraz drapieżniki dzienne wielkości myszołowa.
PUSZCZYK URALSKI

Strix uralensis
- nazwa pochodzi od pierwszego opisanego osobnika, odłapanego na Uralu,
- zamieszkuje pn.-wch. Europy i Azji.
PUSZCZYK MSZARNY

Strix nebulosa
- zwany również sową mglistą, (drugi człon nazwy gatunkowej „nebulosa”
pochodzi od łacińskiej nazwy nebulosus, co oznacza mglista),
- w okresie lęgowym staje się bardzo agresywny i broni gniazda nawet przed człowiekiem.
SOWA ŚNIEŻNA

Bubo scandiacus
- gatunek sowy występujący najbardziej na północy,
- doskonale widzi w dzień,
- jej podstawowym pożywieniem są lemingi i pardwy (ptaki wielkości kuropatwy).
SOWA JARZĘBATA

Surnia ulula
- jedna z niewielu sów, które są regularnie aktywne za dnia,
- przeważnie wyczekuje na zdobycz, siedząc na gałęzi.
WŁOCHATKA

Aegolius funereus
- nieco podobna do pójdźki,
- prowadzi typowo nocny tryb życia.
SOWA BŁOTNA
Asio flammeus
Zamieszkuje: podmokłe tereny, wilgotne łąki, bagna, wrzosowiska, łachy rzeczne, zarośla tundrowe, polany leśne.
Pożywienie: głównie gryzonie, także żaby, owady, czasem ptaki.
W odróżnieniu od innych sów, buduje niewielkie gniazda.
Jeden lęg w roku. Od końca kwietnia do czerwca.
Samica wysiaduje jaja 24- 29 dni. Pisklęta przebywają w gnieździe tylko ok 17 dni, później ukrywają się w pobliżu gniazda, gdzie długo karmią je rodzice.
Dorosłe ptaki polują głównie wieczorem i o zmierzchu, niekiedy także w ciągu dnia.